Avatar Fanon Wiki
Registreer
Advertisement
Water, Aarde, Vuur, Lucht en het Hart
Hoofdstuk informatie
Serie

Het Blauwe van de Hemel

Schrijver

Chloeflower

Boek

één

Hoofdstuk

twaalf

Chronologie
Vorig hoofdstuk

De Proef

Volgend hoofdstuk

Kaze

Water, Aarde, Vuur, Lucht en het Hart is het twaalfde hoofdstuk van Het Blauwe van de Hemel.


Water, Aarde, Vuur, Lucht en het Hart[]

Shindou POV

Ik liep snel achter de meester aan en achter Minori. De meester leek zoals gewoonlijk, kalm, rustig en absoluut niet kwaad, maar nog steeds leek Minori iets dwars te zitten. Ik wist niet wat en als ik het zou vragen, zou ik toch geen antwoord krijgen.

Het was ongeveer een kwartiertje lopen naar het meertje op de top. Ik vroeg me af waarom de meester haar daar naar toe zou nemen. Aan haar karakter te merken was ze zeker weten geen watermeester. Maar Yuki was dat wel en ook haar karakter leek niet op dat van een watermeester en Suzuno leek meer op een watermeester dan op een aardemeester. Ik zuchtte toen we bij het meertje aankwamen, ik wist dat Minori hier in zou falen.

En ik had gelijk, hoe hard ze trok en duwde aan het water, er kwam geen beweging in. Ik had een beetje medelij met haar. Ze werkte altijd hard, maar veel resultaat was er nooit, ´Ik kan dit niet...´ mompelde ze, ´Dan gaan we toch gewoon door naar het volgende onderdeel, aarde,´ sprak de meester. Minori knikte, ´Goed dan,´ de meester vertelde haar dat ze een rotsblok van zijn plaats moest krijgen zonder aan te raken, ´Heb je dat begrepen?´

´Ja sensei,´ ze deed ook hier aar uiterste best, maar ook hier was er geen resultaat. De woede was op haar gezicht te lezen, blijkbaar had ze het bij het rechte eind


Flashback

We waren weer op weg, Suzuno en Yuki liepen mee zonder problemen, alleen Minori leek wat dwars te zitten,

´Wat is er?´ vroeg ik zachtjes, ´Nee niks hoor...´ ik wist dat ze loog, het was makkelijk om haar te lezen, ´je liegt, wat is er aan de hand?´ ze zuchtte en gaf toen antwoord, ´Yuki is een watermeester, jij een vuurmeester en wie weet wat Suzuno is. Maar ik heb het gevoel dat ik helemaal niet zo speciaal ben als jullie,´ ik knipperde met mijn ogen, ´Was dat het?!´ ik kon het niet na laten om te grijnzen, te laat keerde ik mijn hoofd weg, ´Waarom lach je me uit?!´ riep ze, ´Nee, dat was het niet!´ even wist ik niks meer te zeggen, maar ik wilde haar ook niet onzeker maken, ´Ik weet zeker dat je ook zo'n kracht hebt, zoals Yuki en ik. Ik weet het gewoon!´ door mijn aanmoedigende toon leek ze weer een beetje op te beuren, ´Dankjewel, Shindou!´ zei ze. Ze glimlachte en ging naast Yuki lopen.

End Flashback

Maar we hadden nog twee elementen te gaan, ´Vuur is je volgende element om te beoefenen. Het kan nog te lastig zijn om zelf vuur te maken, dus laat ik je alleen een vlam vergroten of verkleinen,´ de meester sprak weer en opnieuw knikte Minori. Ze concentreerde zich uit alle macht op de vlam. Net toen we dachten dat het effect begon te hebben, doofde de vlam door de wind, ´Als je een vuurmeester was geweest, dan was de vlam aangebleven,´ het klonk hard wat de meester zei, maar het was de waarheid. Ik had de zelfde test gedaan en de vlam bleef maar branden,

´Dan het laatste element...´ zuchtte ze, ´Lucht wordt het dan, We gaan het zelfde doen als we bij aarde hebben gedaan, maar dan hoef je geen steen weg te halen,´

Ook hier leek ze al haar concentratie in te stoppen. Er liep een straaltje zweet langs haar gezicht. Dit moest het worden, en ik hoopte het ook voor haar, alleen de kans was erg klein.


Het was niet gelukt, hoe hard ze ook probeerde te sturen, het lukte gewoon niet. Na de test had ze alles nog een keer geprobeerd en nog een keer.

´Waarom geef je niet gewoon op?´ vroeg ik, foute zet natuurlijk, ´IK geef NOOIT op!´ riep ze. Haar ogen schoten vuur naar me, ´Jij snapt het ook echt niet hé? Die oorlog heeft mij mijn vader gekost!´

´Wil je daarom leren sturen, om wraak te nemen?´ vroeg ik zachtjes, ´Ik-ik ik weet het niet...´ mompelde ze, ´Die oorlog heeft mijn familie een hoop pijn gedaan. Door de dood van mijn vader hadden we nauwelijks inkomen...´

Ik snapte het niet helemaal, maar deed mijn best om haar te begrijpen, ´Misschien moet je het sturen op geven en wat anders gaan leren,´ stelde ik voor, ´Wat dan?´ vroeg ze, ´Zoals zwaardvechten, of andere wapens leren beheersen,´ even zei ze niks en staarde ze verdrietig voor zich uit, ´Misschien heb je gelijk,´ zei ze plots, ´Misschien moet ik het er bij neer leggen en wat anders doen. Want als ik iets niet kan, moet ik dat leren accepteren,´ in haar stem klonk het vuur van strijdlust, ´Ik denk dat je het wel kan,´ zei ik, ´Jou kracht, komt uit het hart,´

Advertisement