Avatar Fanon Wiki
Advertisement

Aflevering 1
´GAH!´
Algemeen
Maker: Chloeflower
Genre: humor
Leeftijdsklasse: 10+
Land/Taal: Nederlands/Japans
Duur: 1,5 A4
Start/Eind Data: 25.06.'13
Productie
Schrijver(s): Chloeflower
Chronologie
Vooraf gegaan door: Proloog
Opgevolgd door: Aflevering 2

Pro Bending International; Galaxy! aflevering 1, The Hayato Twins.

Aflevering 1

Kazuya's POV (Kazuya is een jongen)

´En de winnaars van deze wedstrijd zijn~,´ ik staarde naar een ruisend beeld. Iemand had de ontvanger kapot gemaakt, of het was... , ´Yuzuki-chan!´

´Eh... hoi nii-san,´ Yuzuki stond net achter de deur. In haar handen een paar draden en de ontvanger van de tv, ´Geef dat maar hier!´ pissig trok ik de ontvanger uit haar handen, ´Waarom heb je de ontvanger uit de tv gehaald, Yuzu?´ vroeg ik haar terwijl ik de ontvanger weer vast maakte, ´Ik was het toernooi aan het kijken,´ ik stond op en keek mijn zusje aan, ´Wel... ik had hem ook nodig hoor!´

´Waarvoor heb je een ontvanger nodig. Die dingen horen bij de tv!´ ik pakte de draden die Yuzuki vast had, uit haar handen, ´Voor mijn natuurkunde project natuurlijk! Iemand hier doet tenminste wel haar best op goede cijfers!´ ze pakte de draden weer uit mijn handen, ´Ik ga weer aan de slag als je dat niet erg vindt,´ ze trok haar neus op en liep hooghartig naar de trap,

´Yuzuki, zou jij de tafel willen dekken?´ riep de stem van onze moeder vanuit de keuken, ´Haha, okaasan heeft je nodig. Ik zie je later wel weer,´ ik trok de draden opnieuw uit haar handen en wilde terug naar de huiskamer lopen, ´Kazuya, jij moet me helpen met koken!´

´Dat is nu jammer nii-san, kun je me lekker helpen met komen!´ met een brede grijns op haar gezicht liep Yuzuki naar de keuken,

´Ik kom al mam,´ riep ik. Kon ze me het niet eens een keertje vragen of ik zou helpen? Nee, ik werd altijd geroepen terwijl Yuzuki werd gevraagd.


´Nee-san!´ we stonden in de keuken. Ik sneed de uien terwijl mijn moeder het vlees in de pan deed, ´Daar gaan we weer...´ mompelde ik toen ik het woord: Nee-san hoorde. Nii-san werd gebruikt bij een oudere broer, terwijl nee-san werd gebruikt bij een andere zus. Ja, ik had nog een zusje: Yoko.

´Wat is het, Yoko?´ vroeg Yuzuki die de kommen neer zette op tafel, ´Nee-san, je had toch dat natuurkunde project?´ vroeg Yoko, ´Ja, wat is daar mee?´

´Ik heb een ontvanger voor je gevonden! Ik vond deze in een winkel,´ Yoko was pas vier, dus ze had geen idee waar ze mee bezig was, ´Hoeveel heb je er voor betaald?´ vroeg moeder, ´Moest ik dan betalen?´ dat bedoel ik dus. Ze had geen idee wat ze deed, ´EEEHH!´ Yuzuki pakte de ontvanger uit Yoko's handen, ´Ben je gek geworden?! Dat heet stelen en dat mag. Dus. Niet!´ ze keek haar jongere zusje heel streng aan, ´Gomen okaasan, maar ik breng dit even terug naar de winkel,´

´Dat is goed lieverd, ik denk niet dat het een goed idee was om Yoko-chan naar buiten te laten gaan,´ Yuzuki boog en verliet de ruimte. Toen wende mijn moeder zich op mij, ´Je hebt alles voor morgen, toch?´ vroeg ze, ´Ja ja, ik heb alles. Maak je maar geen zorgen, alles komt goed!´ ze zuchtte, ´En heb je je schooluniform?´

´Ik zei toch JA?!´ ik sneed snel de uien verder. Ik had geen zin in een gesprek, ´En dan nog iets, Kazuya, je moet wel een sport gaan doen. Het is niet goed om constant binnen te blijven op de computer,´ ik zuchtte. Zo deed moeder altijd. Ze wilde kosten wat het kost voorkomen dat ik op de computer zat, ´Ja, ik zal wel wat zoeken...´


Yoko en Yuzuki hadden de ontvanger terug gebracht naar de eigenaar. Hij was ontzettend kwaad geworden, zei Yuzuki. Maar je kon niet alles geloven wat ze zei. Na het eten ging ik naar boven, het nieuws lezen, want ik wilde toch weten wie de winnaars waren van de wedstrijd Pro Bending van daarnet. Ik wist wie er gewonnen hadden, maar ik wilde het toch zeker weten. Terwijl ik het internet opende, hoorde ik Yoko huilen. Geen idee waarom, maar ze deed het wel vaker... sinds dat ongeluk.

wvr.probendingnews.rpn, typte ik in. Meteen verscheen er de winnaar van vandaag. Gelukkig, mijn favorite team had, ´GAH!´ ik slaakte een kreet. Met open mond staarde ik naar het beeldscherm, ´Pro Bending International?´


Republikazia 7 maart, vandaag om 10 uur heeft de nationale Pro Bending Bond bekent gemaakt dat er een Pro Bending International gaat komen! Oftewel de PBI. Elke grote stad mag een team inzenden als ze het door de voorrondes heen kunnen maken. Er is ook bekent dat de voormalige game designer Yũki Sora een van de teams voor Republikazia gaat samenstellen. De pers reageerde hier zeer verbaast op, omdat de jonge vrouw nooit eerder interesse had getoond in een sport, laat staan Pro Bending.

Fans zijn zeer benieuwd wat dit komend seizoen gaat brengen. De perlims beginnen over twee maanden. Tegen die tijd zijn alle teams van Republikazia bekent gemaakt en klaar om te strijden.

Ik las het bericht nog een aantal keer door. Dit was geweldig! Een internationaal Pro Bending toernooi, ik had veel zin in het kijken van de wedstrijden. Misschien kon ik zelfs een paar kaartjes krijgen voor de finale! Ik moest Kirito informeren over dit.

´Met Kirito,´ zei een stem aan de andere kant van de lijn, ´Hoi! Met Hayato,´ riep ik door de lijn, ´Wauw, jij klinkt blij, Hayato-kun,´

´Ja, er komt een Pro Bending International!´

´Echt?! Super vet! Misschien kan ik kaartjes regelen voor de eerste wedstrijd!´

´Ja doe dat, ik kan niet wachten,´

´Ik heb ook erg veel zin in morgen, onze nieuwe school! Ik ben benieuwd,´

´Yuzuki zegt dat het een school is waar veel aan sport wordt gedaan... en mijn moeder wilt dat ik een sport ga beoefenen,´ mompelde ik,

´Dude, ik spreek je morgen wel. Ik moet hangen!´ en toen volgde er een piep. Kirito had opgehangen. Ja morgen... het nieuwe school jaar zou beginnen en Yuzuki had haar natuurkunde project al af... ik schudde mijn hoofd en pakte mijn game console. Tijd voor een spelletje!

Time Skip, volgende dag, 

´Ne, nii-san, zin in het nieuwe schooljaar?´ vroeg Yuzuki. Ik hoefde niet na te denken over mijn antwoord, ´Nee, ik heb er absoluut geen zin in,´ antwoordde ik, ´Vooral om met jou in de klas te zitten,´ Yuzuki rolde met haar ogen, ´Aardig als altijd,´ zuchtte ze.

We liepen onze weg naar school. De roze blaadjes van de kersenbloesem vielen van de bomen en een waterig zonnetje scheen door het wolken dek. Het was april, zo begon bij ons ieder nieuw schooljaar, in de lente met deze bloemen. Dit jaar zou onze eerste jaar worden aan de ¨High School¨ zoals dat heet. Vorig jaar waren wij de senioren op de Junior High. Nu waren we de zo geheten freshmens. We waren dus 10th jaars.

We moesten ook een schooluniform aan. Ik enkel een witte bloes en een zwarte broek. Schoenen maakte niet uit. Yuzuki moest een witte blouse met korte mouwen, een zwarte rok en een roze strik. De strik gaf aan in welk jaar ze zat.

´Yuzuki-chan!´ riep een stem achter ons, een jongens stem, ´Ohayo Kirito-kun,´ antwoordde Yuzuki vrolijk, ´O hey Hayato-kun,´ Kirito gaf me een snelle glimlach en richtte zich op Yuzuki, ´Ne Yuzuki-san, zou je mee willen naar de stad vanmiddag?´ vroeg hij aan haar, ´Je vraagt Yuzu uit voor mijn neus, niet het slimste wat je ooit hebt gedaan,´ mompelde ik droogjes,

´Nee, nee, ik vraag haar niet uit. Er gaan nog een paar andere mee hoor!´ riep hij snel. Ik keek hem ongelovig aan en liep door, Yuzuki volgde me en gaf geen antwoord aan Kirito, ´Moet ik wat tegen hem zeggen?´ vroeg ze, ´Je moet doen wat je wil, ik sta niet in je weg. Maar als ik jou was, zou ik nee zeggen,´

´Oké dan,´ zuchtte Yuzuki, ´Kirito-kun, ik ga mee!´ de ogen van Kirito en mij werden meteen groot, ´Zei je zojuist ja?!´ riepen we, ´Jup, en ik kijk er naar uit,´ antwoordde ze en ze rende de school binnen waar we zojuist waren gearriveerd.

´Yata! Het is me gelukt je zus mee uit te vragen,´ riep Kirito vrolijk, ´Dus het is toch een date?´ ik grijnsde en liep door, ´N-n-nee, het is geen date! Hoe vaak moet ik dat nog zeggen?!´ Kirito zwaaide met zijn armen alle kanten uit toen hij zijn onschuld wilde bewijzen,

´Waar moeten we eigenlijk heen?´ we stonden in het enorme school gebouw, ´Geen idee, is er niet ergens een bord die ons zegt waar de openingsceremonie is?´ vroeg Kirito, ´Geen idee...´ ik keek de ruimte rond. Recht voor ons waren alle kluisjes op een verhoging van ongeveer 20 cm. De meeste waren daar hun schoenen op aan het verwisselen voor witte sloffen. Aan de linker- en rechterkant waren er trappen, naar boven en beneden. Toen viel mijn blik op een prikbord, alle informatie hing daar aan. Wanneer er sport wedstrijden waren etc. Uiteindelijk vond ik het juiste bord,

´In zaal 4,´ mompelde ik, ´Betekend dat dat ze hier 4 of meer sportzalen hebben?´ riep Kirito, ´Dit is echt de beste school waar we ooit zijn geweest! Ik heb ook gelezen dat ze een zwembad hebben,´ ik rolde met mijn ogen, ´Leuk hoor, maar laten we naar zaal 4 gaan, voor we te laat komen,´


Iedereen had een vaste plek aangewezen, op naam namelijk en dan jongen meisje. Ik zat natuurlijk naast Yuzuki, aangezien we de zelfde achternaam hadden,

´Daar ben je weer,´ zuchtte ze, ´Ik denk dat ik nooit van je af kom,´ ze zakte onderuit op haar blauwe klapstoel en sloeg haar armen over elkaar. Ik keek bedenkelijk naar de stoelen. Als je daar te veel onderuit zakte, dan~

´Aah!´ gilde Yuzuki. Met een doffe klap kwam ze op de grond te recht en de stoel was ingeklapt. Ik moest mijn best doen om niet in lachen uit te barsten zoals de rest van de zaal, ´Geweldige actie, Yuzu,´ grijnsde ik, ´Stop ermee, nii-san!´ gilde ze kwaad, ´Nee, dit is best amuserend,´ mijn grijns werd alleen breder en breder bij het zien van Yuzu's gezicht. Toch hielp ik haar overeind en zette ik haar stoel recht, ´Je weet het Yuzu, niet onderuit zakken,´ beschaamd keek ze recht voor zich uit, haar wangen rood en haar ogen ontweken de ogen van andere, ´Dit zal je de rest van het jaar achtervolgen, Yuzu,´


´Ik dacht dat we eeuwig naar die vent moesten luisteren,´ klaagde Yuzuki toen we de zaal verlieten, ´Zeg dat wel, ik ben blij dat we er vanaf zijn,´ ik rekte me uit en liep haar achterna, ´Hé Yuzu, heb jij hier al vrienden gemaakt?´ vroeg ik, ´Nee, nog niet. Maar we zullen het wel zien. In welke klas zitten we?´

´We zitten in klas 10b,´ antwoordde, ´Nee, ik bedoel welk lokaal?´

´C205,´

´Dat is een eind lopen... Laten we maar gaan haasten,´ Yuzuki begon te rennen, ´Hé! Wacht eens even op mij!´ ik rende haar achter na.

Woordenlijst
[]

Nii-san (兄さん) betekend broer. Het wordt alleen voor oudere broers gebruikt.

Nee-san (姉さん) betekend zus. Het wordt alleen gebruikt voor oudere zussen.

Gomen (ごめん) betekend sorry.

Okaasan(お母さん) betekend moeder. Normaal gebruik je dit om over een andere familie te praten, maar aangezien het anders haha was geweest heb ik het niet gedaan. 

Ohayo (おはよう) betekend goede morgen. 

Advertisement