|
Door Mvs109 | Genre | Rating | Updates |
| Meer van Mvs109 | Oorlog, avontuur, drama | 12+ | Dagelijks |
Jeong Jeongs leerling is het verhaal van de vuurmeester Jeong Jeong, de grootste deserteur van de Vuurnatie, en zijn leerling tegen wil en dank Azelia, een boerendochter met een onvoorwaardelijke liefde voor vuur. Wanneer Jeong Jeong haar echter niets meer kan leren trekt ze alleen de wereld in.
Terwijl Azelia haar blik op de toekomst richt en haar droom ziet uitkomen, wordt de oude deserteur achtervolgd door het verleden. Hun paden branden, roken, sidderen en vlammen, maar zullen ze elkaar nog eens kruisen?
<- Gevorderd (9) I Terug in Ba Sing Se (11) ->
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
Wat vooraf ging:[]
De geest Zhuang heeft de Lin Yee gedood die Jeong Jeong ergens voor probeerde te waarschuwen, maar wat was niet duidelijk. Schijnbaar heeft iemand anders ook de jacht op de Deserteur geopend.
Vlak daarna struikelde Jeong Jeong nog eens letterlijk over Azelia. Samen zijn ze verder naar Omashu gereisd waar Iroh zijn plan voorlegt om de Witte Lotus te openbaren wanneer Sozins komeet over tien jaar zal komen. De meningen zijn echter verdeeld.
Aflevering 37: De Volgende Stap[]
Niet alleen Iroh was lichtelijk geïrriteerd door Jeong Jeongs late terugkomst. Ook Pakku scheen wat dringends te hebben dat vandaag nog zou moeten worden afgehandeld.
'Een aantal verkenners van de Vuurnatie zijn de toendra opgeslopen en hebben iemand van mijn stam ontvoerd. Ze weet te veel. Als ze praat, kan Zhao ons veel effectiever aanvallen dan hij nu van plan is,' vertelde Pakku.
'Wie hebben ze precies te pakken genomen?' vroeg Iroh.
'Meiying. Ze is een van ozne spionnen, maar nog veel belangrijker: ze is uit de Vuurnatie gevlucht. Als ze haar herkennen, is het afgelopen. Die vrouw heeft sinds haar komst zoveel goeds voor de Waterstam gedaan dat Arnook me persoonlijk heeft gevraagd haar te gaan redden.'
Piandao wierp een zijdelingse blik naar Jeong Jeong. De Deserteur zat roerloos in zijn stoel en zijn vuisten omklemden de tafel.
'Omdat de Noordelijke Waterstam nu al haar mensen nodig heeft om Zhao's vloot te weerstaan, vraag ik jullie nu om me te helpen op deze reddingsmissie,' zei Pakku.
'Waar hebben ze haar naar toe gebracht?' vroeg Iroh. Pakku krabde achter zijn hoofd.
'Ik weet het niet zeker. Ze zit in ieder geval niet op een van Zhao's schepen. Dat heb ik van Hasook, de spionnenmeester, vernomen. Mijn beste gok is nu de Kokende Rots,' zei Pakku.
'Slot Agni,' fluisterde Jeong Jeong nog steeds als bevroren in zijn stoel. 'Of...vaart het Rad van Fortuna nog?'
'Dat oude paradeschip van Sozin? Die ligt momenteel op de werf. Er was iets geëxplodeerd in de machinekamer hoorde ik,' zei Piandao.
'Dan zit Meiying in Slot Agni,' zei Jeong Jeong zeker.
'Ik heb nog nooit van die plaats gehoord. Waarom zouden ze Meiying niet naar de Kokende Rots sturen net zoals alle andere krijgsgevangenen?' zei Pakku.
'Omdat de Kokende Rots niet zo goed is uitgerust voor het effectief ondervragen van gevangenen als Slot Agni. Zhao wil informatie, anders had hij er geen verkenners op uitgestuurd. Bovendien ligt Slot Agni een stuk noordelijker dan de Kokende Rots.'
Het bleef even stil in de ruimte. Jeong Jeong zag de andere ongemakkelijk kijken, maar het deed hem niets. De Deserteur was niet tot de orde getreden vanwege zijn schone geweten of dappere daden. Hij wist simpelweg dingen die niemand anders wist.
Ook zijn desertie had hier in meegespeeld. Een sterke vuurstuurder met een groep trouwe volgelingen en een kop vol geheime informatie kon nog best van pas komen.
Oh, als de andere ordeleden eens zouden weten waarom Jeong Jeong nu precies gedeserteerd had, dan hadden ze hem direct opgesloten, maar het gemak waarmee de Deserteur sprak over het handelen, pijninigen en nemen van mensenlevens bezorgden ze de rillingen.
'Dus...Slot Agni?' zei Piandao.
'Ik ga met je mee, Pakku, om Meiying te redden,' zei Jeong Jeong. Hij moest zich bedwingen om niet direct op pad te gaan.
'Weet je het zeker? Als ze je herkennen, hangen ze je op,' zei Pakku.
'Dan moeten ze me eerst te pakken krijgen. Daarbij kom ik er genadig van af als ze me alleen ophangen,' zei Jeong Jeong. In zijn hoofd was hij al aan het bedenken wat ze nodig hadden voor deze reddingsmissie. Een boot of schip zou een goed begin zijn.
Aflevering 38: Incompleet rapport[]
'En Azelia dan?' vroeg Piandao.
'Is ze al in een betere staat?' vroeg Iroh.
'Wie is Azelia?' vroeg Pakku.
'Zijn verloofde,' giste Bumi luchtig.
'Wat? Dat is al de derde!' zei Pakku. 'Er ooit aan gedacht om ook daadwerkelijk te trouwen, Deserteur?'
'Azelia is een meisje dat door mijn toedoen verweesd is. De Vuurnatie is op zoek naar haar, omdat ze mij een paar keer heeft geholpen,' verduidelijkte Jeong Jeong.
Hij wilde de geschokte blikken van de ordeleden niet zien, dus keek hij maar zijn door weer en wind getergde handen. De ongemakkelijke stilte bleef eventjes duren voor Iroh zijn keel schraapte.
'Volgens mij was je laatste rapport niet compleet,' zei Iroh. 'Zou je ons wat beter van de situatie op de hoogte willen stellen?'
Dat deed Jeong Jeong. Zonder verder te blikken of te blozen vertelde hij hun wat er met Azelia was gebeurd. Het gedoe met Chey en de Lin Yee's liet hij wederom achterwege, maar het scheen niemand te interesseren waar de volwassen krijgers waren nu een klein meisje zich in Jeong Jeongs leven genesteld had.
'We zouden haar moeten opnemen in de orde,' opperde Bumi toen Jeong Jeong klaar was.
'Dat is wel erg voorbarig,' zei Pakku.
'Je gaf zelf toe dat we nieuw bloed nodig hebben. Nu dan: Azelia lijkt me een geschikte kandidaat.'
'Ze heeft een enorme terugslag. Haar leren vuursturen is praktisch onmogelijk,' zei Jeong Jeong.
'Misschien schuilt er wel iets anders in haar dan vuursturen. Piandao zou eens kijken hoe een zwaard haar ligt,' zei Bumi.
'Maar een kind als lid? Wat als ze wordt opgepakt en praat?' zei Iroh.
'Dan wat? De Witte Lotus is een blad in de wind. De Vuurnatie zal ons onderschatten, let maar op. Bovendien is ons berichtensysteem veel sneller dan het hunne,' zei Jeong Jeong.
Azelia in de orde zou een mooie oplossing zijn. Met leden over de hele wereld zou ze altijd ergens terecht kunnen en was ze zeker van een goede scholing. Jeong Jeong kon aan Bumi's glunderende blik zien dat hij achter de Deserteur stond.
'Ik ben het met Iroh eens. Een kind in de orde kan echt niet,' mompelde Pakku die wel wist dat hij dadelijk tegen twee à drie man moest discusieren.
'Jawel, een investering in de toekomst. Wat denk jij er van, Piandao?' vroeg Bumi.
'Ik durf Azelia's terugkomst bij Jeong Jeong geen toeval te noemen. Het ziet er naar uit dat die twee sowieso met elkaar opgescheept zitten, dus dat kunnen we dan net zo goed in ons voordeel laten werken,' zei Piandao met zijn meest vriendelijke glimlach.
'Maar wat als de Vuurnatie haar arresteert? Wat is het ergste dat ze haar aan kunnen doen?' vroeg Iroh. 'Ik vrees voor het kind, niet voor de orde.'
'Als ze direct praat? Dan sturen ze Azelia naar een opvoedingskamp.'
'En zo niet?'
'Martelen,' zei Jeong Jeong nauwelijks verstaanbaar. 'Tot de dood er op volgt.'
'De Vuurnatie martelt geen kinderen!' riep Iroh.
'Zhao was er toe in staat. Dazur ongetwijfeld ook,' beet Jeong Jeong terug.
'Dazur?' Jeong Jeong had meer gezegd dan hij wilde.
'De admiraal van Slot Agni,' zuchtte de Deserteur.
'Generaal' verbeterde Piandao hem.
'Nee, admiraal. Slot Agni is de landbasis van de Fortuna-vloot.'
'Ik was bijna vergeten hoe ingewikkeld het leger van de Vuurnatie in elkaar stak,' zuchtte Pakku.
'Terug naar het onderwerp: Azelia bij de Orde van de Witte Lotus. Willen we dat?' zei Iroh.
'Ja,' zei Jeong Jeong.
'Geef me één goede rede,' zei Iroh.
'Omdat, Iroh, er buiten deze orde niemand meer is waar ze op kan rekenen. Haar ouders zijn dood, Chey en de Lin Yee's zijn weg, Koa geëxecuteerd en de enige die ze verder nog kent zijn jij en ik. Dat is nu niet bepaald een goed vooruitzicht of wel?' zei Jeong Jeong.
'Laten we het volgende doen: Jeong Jeong zorgt er voor dat Azelia de tekens van de orde herkent, zodat ze hulp kan halen of zoeken wanneer dat nodig is. Hij traint haar in vuursturing en al het andere wat hij nodig acht om van haar...iets beters dan Zhao te maken, niet rottig bedoeld, JJ. Als ze wat ouder is, kan ze vanzelf toetreden,' zei Bumi.
Daar konden Iroh en Pakku zich wel in vinden. De gemoederen aan de tafel bedaarden weer een beetje.
'Dat heb ik toch even mooi voor je opgelost, nietwaar JJ?' zei Bumi.
'Dat is zo. Dat is zo,' zei Jeong Jeong op een veel te luchtige toon. 'Maar ik doe je echt wat aan als je me nog één keer JJ noemt, Bumi.'
De koning van Omashu lachte de opmerking weg. 'Maar als jij met Pakku mee gaat om Meiying te redden, wie zorgt er dan voor Azelia?' vroeg Piandao.
Daar had nog niemand aan gedacht.
Nu kon Iroh niet opnieuw voor Azelia zorgen. Er waren problemen met de vloot geweest waardoor de Vuurnatie langer in de haven had gelegen dan Zhao lief was. In die tussentijd had Iroh deze vergadering kunnen rekenen, maar over een week moest hij zich weer bij Zhao melden en hij moest wederom Zuko ergens op het schip weten te verbergen.
Dan was er nog Bumi. De koning van Omashu stond er op dat Azelia met Jeong Jeong mee ging. In ieder geval tot Slot Agni, niet er in. Bumi deelde de mening van Piandao dat het continue wederzien van Jeong Jeong en Azelia geen toeval kon zijn. Nu dan, misschien konden de twee, en dan in het bijzonder Jeong Jeong, een keer naar de geesten luisteren. Wie weet bracht het geluk.
Azelia zou op het schip moeten letten wanneer Pakku en Jeong Jeong het slot ingingen.
Zo stelden ze hun plannen vast. Het enige wat hun nu nog restten was het regelen van voldoende benodigdheden voor tijdens de reis. Hier sprong Bumi weer in. Omashu had meer dan genoeg reserves om een beleg van maanden uit te kunnen houden. Voedsel en kleding voor een reddingsmissie in het noorden kon daar gemakkelijk vanaf.
Er werd besloten om morgen tegen het middaguur te vertrekken. Dan zouden ze het tij mee hebben. De rest van de tijd zou benut worden aan de reisvoorbereidingen en het verzamelen van het juiste materiaal. Het was Jeong Jeongs plicht om de zaken te verzamelen die hij nodig achtte om in Slot Agni te kunnen in- en uitbreken. Daarnaast moest hij Azelia nog inlichten.
'Er is nog één ding dat ik graag zeker zou willen stellen,' zei Iroh op het einde. De rest reageerden met een vermoeide zucht en de vraag wat er nu nog te bespreken viel. 'Maar daarvoor wil ik Azelia hier hebben. Jeong Jeong, kan jij haar gaan halen?'
Jeong Jeong knikte en liep de kamer uit. Hij doorkruiste de gangen van Omashu geheime stelsel alsof hij hier dagelijkse kwam. In feite had hij gewoon een goed geheugen en een vrijwel feilloos gevoel voor richting. Hij vond Azelia waar hij haar gelaten had: op het dakterras.
Ze was niet langer aan het mediteren, maar keek in plaats daarvan naar het laatste beetje zon dat over de horizon scheen en de wolken in een paarsachtige gloed achterliet, doorklieft met bloedrode stralen. Jeong Jeong stond geluidloos achter haar. Even rust, even stilte.
Aflevering 40: Door Iroh afgedwongen[]
Azelia had zijn aanwezigheid echter opgemerkt zonder om te kijken. Jeong Jeong vertelde haar dat Iroh en een paar vrienden van hem haar graag wilde ontmoeten. Het meisje stond op en volgde hem naar beneden toe. De mannen in de vergaderruimte staakten direct hun gesprekken toen de twee binnenkwamen.
Iroh begroette Azelia met open armen en een oprechte bezorgdheid. Jeong Jeong vatte voor iedereen kort samen wat Azelia hem eerder die dag had verteld. De mannen werden er stil van.
Iroh zuchtte eens diep. Toen knielde hij bij Azelia neer en pakte haar bij de schouders beet. Zijn ogen boorden zich in de hare om er zeker van te zijn dat ze alles zou meekrijgen wat nu werd gezegd.
'Azelia, wij denken dat je het meeste kans maakt als je bij Jeong Jeong blijft. Ik zou dolgraag een beter thuis voor je regelen, maar gezien de omstandigheden kunnen wij maar heel weinig voor je betekenen. De geesten lijken je steeds bij hem terug te brengen,' zei Iroh.
Azelia keek vragend naar Jeong Jeong. Jeong Jeong keek op zijn beurt weer naar Piandao. De zwaardmeester keek met stalen gezicht terug. Doorgaans het teken dat Jeong Jeong zich koest moest houden.
'Omdat ik zeker van wil zijn dat er goed voor je gezorgd wordt, wil ik dat Jeong Jeong ten overstaan van ons allemaal een eed aflegt,' ging Iroh verder.
'Een eed? Iroh...' protesteerde Jeong Jeong. Iroh greep hem beet bij zijn kraag.
'Een eed, ja! En als je die weigert af te leggen of breekt, Deserteur, dan zet ik je uit deze orde en zorg ik er persoonlijk voor dat je gearresteerd wordt voor je misdaden. Geen vangnet meer, geen geld meer. Begrijp je dat, Jeong Jeong? Als Azelia iets overkomt, dan hou ik jou volledig verantwoordelijk!'
De prins, de generaal, de grootlotus. Het had allemaal plaats gemaakt voor de vader die zijn zoon was verloren door een grove fout.
Jeong Jeong zag het oneindige verdriet in de ogen van Iroh en de wanhoop om een kind mee te sturen met een voortvluchtige oorlogscrimineel, terwijl die zelf op het punt stond om een riskante reddinsmissie uit te voeren.
'Jeong Jeong Ong, zoon van generaal Tazur Ong, zweer jij Flemia Bema Azelia, het kind dat door jouw toedoen is verweesd, te beschermen met je leven? Zweer jij haar te leren vuursturen tot ze een meester in dit element is geworden? Zweer jij haar gelukkig te maken?' zei Iroh. Het verdriet sijpelde door zijn stem heen.
'Iroh, ik kan niet...'
'Zweer het!'
Jeong Jeong zuchtte en schudde zijn hoofd. Met zachte dwang duwde hij de handen van Iroh weg. Daarna hurkte hij voor Azelia neer en pakte haar handen vast.
'Wil je bij me blijven of moet ik een pleegfamilie voor je zoeken?' vroeg de Deserteur aan het meisje.
'Jeong Jeong!' zei Iroh ongeduldig.
'Er is nooit een soldaat, gezel of leerling geweest die gedwongen onder mijn hoede werd geplaatst. Azelia zal niet de eerste zijn, Iroh, dus hou je mond. Dit is haar keuze,' snauwde Jeong Jeong de grootlotus toe.
'Ik blijf liever bij u,' mompelde Azelia, 'als dat kan tenminste. Ik kan nog steeds niemand beschermen.'
Jeong Jeong knikte begrijpend. 'Dan zweer ik, Jeong Jeong Ong, om jou, Flemia Bema Azelia, zo goed mogelijk te beschermen tegen de gevaren die we onderweg tegen zullen komen. Daarbij zal ik je de dingen leren die je weten moet om jezelf en anderen te kunnen verdedigen,' zei Jeong Jeong plechtig.
'Zweer je dat ze gelukkig zal zijn?' voegde Iroh er aan toe.
'Ik kan zoiets niet beloven. Azelia, je kent de situatie waarin ik verkeer. Zonder de gezellen zal het er niet gemakkelijker op worden. Je hoeft het maar te zeggen of ik ga op zoek naar een beter thuis voor je. Heb je dat begrepen?'
Het meisje knikte. Jeong Jeong kon een glimlach niet onderdrukken. Hij wist niet waarom hij zich plotseling opgelucht voelde. De vooruitzichten waren niet bepaald goed te noemen, maar misschien was dit wel de kans waarop hij al zo lang aan het wachten was. De kans om nog iets goeds in de wereld te doen voor hij naar de Geestenwereld kon vertrekken.
'Dan verklaar ik hierbij ten overstaan van de top van de Orde van de Witte Lotus dat Flemia Bema Azelia vanaf vandaag mijn leerling zal zijn.'
Het gezicht van Azelia klaarde helemaal op. Nu pas scheen het tot haar door te dringen wat Jeong Jeong had gezegd. Ze vloog de Deserteur zielsgelukkig om de hals en liet hem voorlopig los. Jeong Jeong beantwoordde de omhelzing door zijn eigen armen om haar heen te slaan.
Waar was hij aan begonnen? En kon hij deze eed wel in stand houden?
Aflevering 40C: De stad Yizaki[]
Hoeveel jaren waren en nu wel niet verstreken sinds de Maskerade van Yizaki? Twintig? Zoiets moest het in ieder geval wezen. Er was weinig veranderd. Nog steeds had Aiko de leiding over een haveloos, maar sterk legertje rebellen en de verantwoordelijkheid over de honderden vluchtelingen die de stad overspoelden.
Ziektes, honger en gebrek aan schoon drinkwater voorkwamen dat de stad werkelijk overspoeld werd. Dit was een plaats waar mensen op zoek gingen naar nieuwe kansen. Nog steeds was Yizaki een centraal punt op het gebied van handel, verzet en naties. Hier lagen kansen. Kansen met risico's, maar dat was al meer dan een stad zoals Ba Sing Se zijn vluchtelingen bood.
Chey was niet vreemd in Yizaki. Alles was voor hem hier begonnen en hij kwam altijd naar deze plaats terug wanneer hij een nieuwe kans nodig had. De herberg van Qui was zijn vaste verblijf- en werkplaats wanneer het leven hem weer tegenzat. Samen met het bordeel en het fort was de herberg een van de drie dingen die al minstens een eeuw overeind stond.
Qui was de enige man die Chey daadwerkelijk tot vriend durfde te regelen, al wist de ex-gezel dat de herberg voor de vriendschap ging. Desalniettemin deed de waard wat hij kon om Chey van de straat te houden. De man was van Jeong Jeongs leeftijd en handelde als een vaderfiguur voor de weinige mensen die de Maskerade van Yizaki overleefd hadden en troost zochten in zijn herberg.
Het was ook in deze herberg dat Chey Jeong Jeong en de Lin Yee's had ontmoet. Het werd de Deserteur wat te heet onder de voeten in Yizaki en hij was op zoek naar iemand die provisies kon leveren zonder vragen te stellen. Qui stelde Chey voor en gedurende de dagen die volgde, maakte Chey zich nuttig als manusje-van-alles voor de Deserteur.
Toen Jeong Jeong en de Lin Yee's de stad daadwerkelijk wilde verlaten, bood de ex-gezel zijn diensten aan. Ook hij had het gezien met Yizaki. Het was niet gemakkelijk geweest om de Deserteur en de groene mannen te overtuigen, maar uiteindelijk lieten ze hem toe tot de groep. De rest was geschiedenis.
Nu stond Chey weer als vanouds te werken in de herberg. Er waren nog maar weinig klanten op dit uur waardoor de meeste klusjes bestonden uit opruimen en schoonmaken.
Er waren vele gezichten die hem herkenden en begroetten. Er zaten echter ook enkele koppen die het hem nog altijd kwalijk namen dat hij de partij van Jeong Jeong destijds had gekozen voor het oordeel van Aiko.
Gelukkig durfde niemand herrie te schoppen in het bijzijn van Qui. De man was een vies goede aardstuurder met de trukendoos van een straatvechter en daarbij had Chey, zelfs na al die jaren, meer medestanders in Yizaki dan tegenstanders.
Er kwamen vijf soldaten de herberg binnen en duidelijk niet met de intentie om iets te gaan drinken. De klanten keken nerveus naar de herbergier. Qui, lam zoals gewoonlijk, stelde de vraag die bij iedereen op de lippen lag.
'Wie moeten jullie hebben?'
'Chey.'
Wordt vervolgd[]
Het komende hoofdstuk en de hoofdstukken daarna worden herschreven.
Jeong Jeong, Pakku en Azelia gaan op weg naar Slot Angi, een niet bijster spannende reis. Daar tegenover staan de gebeurtenissen die Chey en de Lin Yee's te wachten staan, want zo gemakkelijk komen ze niet van hun oude meester af.
Dat en nog meer in: Jeong Jeongs leerling: Terug in Ba Sing Se (11) ->
(Titel wordt nog aangepast)