Jeong Jeongs leerling is een behoorlijke fanon, maar er wordt ook regelmatig een stukje uit geschrapt of herschreven.
Hoofdstuk 30:[]
Toen de sneeuwstorm voorbij was, klommen Azelia, Kaiza en Shiwa uit het schip. Een nieuwe dag was aangebroken. De zon scheen in een wolkeloze hemel en deed het witte landschap fel in je ogen schijnen.
Shiwa was de eerste die de contouren van het Hang-Vang van de rotsbrug kon onderscheiden. Hij wees ook het pad aan dat ze moesten volgen. Hijzelf kon niet mee. Het ijs tussen zijn vleugels was nog niet helemaal gesmolten en maakte het voor hem onmogelijk om te vliegen. Kaiza kon dit niet verwijderen. De waterafstotende was op Shiwa's vleugels zou dan ook wegspoelen.
De twee tieners volgden de weg die Shiwa hen had gewezen. Met haar watersturen duwde Kaiza de sneeuw voor hun voeten weg.
'Ik hoop dat jij straks nog genoeg energie hebt. Ik ben kapot,' zei Kaiza zuchtend. Azelia antwoordde niet en keek naar boven toe. Zestien kooien hingen er. In een er van moest haar meester zitten. Levend wel te verstaan.
Azelia voelde de gouden hanger tegen haar borst aanplakken. Ze haalde het sierraad onder haar kleren vandaan. Het zonlicht weerkaatste op het edelmetaal. Toen borg ze het weer op en volgde haar vriendin.
Zonder problemen konden ze de ingang van het fort bereiken. Waarschijnlijk was het arrogantie die de soldaten er van weerhield om buiten in de kou op wacht te staan. Naar binnen glippen was ook geen probleem. Via een zijdeurtje konden ze gewoon naar binnen toe.
Dit was bijna te makkelijk. Zachtjes slopen de meisjes rond in het warme Hang-Vang. De soldaten in het fort hoorden ze meestal al van mijlenver aankomen. Maar hun geluk liet ze plotseling in de steek.
'Ik vond het al raar dat het raam openstond,' klonk plotseling. 'Generaal Kessai is de naam. Welkom in het Hang-Vang, dames.'
Twee vuurbollen vlogen over de hoofden van de meisjes heen en boorden zich in de metalen muur achter hun. Azelia liet haar eigen vuur in haar handpalmen ontbranden, maar ze vuurde het niet af.
'Ben jij het zieke mens dat dit fort draaiende houd?' vroeg Kaiza. Ze vreesde dat haar buidel water te weinig was om de vuurmeester aan te kunnen. Het hing van Azelia af.
'Nee, ik ben hier te gast,' antwoordde Kessai. 'Blijven jullie ook nog even rondhangen?'
De generaal stuurde nog wat meer vuur hun kant op. De twee meisjes doken weg. Azelia schoot wat vuur terug, maar het was er mijlenver naast.
'Waar ben je mee bezig!' schreeuwde Kaiza tegen haar vriendin.
'Ik heb nog nooit een serieus gevecht gestreden, enkel vriendschappelijke,' zei Azelia die het benauwd begon te krijgen. Waar was ze aan begonnen?
'Dat begrijp ik niet,' zei Kaiza, terwijl ze een aantal aanvallen van Kessai ontweek.
'Jouw vriendin, waterstuurder, heeft dan wel van meester Jeong Jeong leren vechten, in feite deden ze nooit anders dan vluchten,' verduidelijkte Kessai die de situatie in de gaten had.
Kaiza duwde haar vriendin aan de kant, gooide het raam open en stuurde een berg sneeuw naar binnen toe. Kessai reageerde te laat en werd er onder bedolven.
Hoofdstuk 36: aflevering 144[]
De dag begon grijs en grauw in zowel het kamp van de Orde als in de Zonkrijgersstad. Nog voor dag en dauw waren de mensen bezig geweest de laatste voorbereidingen te treffen. De warmte van de dag kondigde zich al vroeg aan. Met bezwete gezichten renden iedereen heen en weer om alles in orde te maken.
Azelia en Jeong Jeong werden beide zachtjes gewekt door degene die naast hun lag. Rans natte neus drukte zachtjes tegen Azelia's wang aan en de hand van Piandao schudde de deserteur voorzichtig wakker.
De dag was gekomen.
Een kop Pu-er-thee werd voor hun ontbijt ingeschonken. Gewend aan de bijzondere smaak van dit brouwsel dronken ze de warme drank op en lieten ze het hun vuursturen aanwakkeren.
'Vandaag zal Sozins komeet komen. We zullen een zware strijd moeten leveren,' sprak Iroh over zijn manschappen uit. Jeong Jeong kon een huivering niet onderdrukken. Ook op de blote armen van Chey en de Lin Yee's stond het kippenvel.
'De stuurders zullen een weg voor de linies forceren. Niet-stuurders zullen rugdekking geven, de Lin Yee's zullen samen met Chey gewonden naar het hospitaal brengen waar Kaiza de helers zal aansturen.'
Jeong Jeong keek zijn volgelingen aan en knikte. Hun taak was minstens even belangrijk aan de zijne: als vuurmeester wegen foreceren en zijn mede-strijdgenoten rugdekking bieden.