| Hoofdstuk informatie | |
|---|---|
| Serie |
5 |
| Schrijver | |
| Boek |
1 |
| Chronologie | |
| Vorig hoofdstuk | |
| Volgend hoofdstuk | |
De vorige keer[]
Lé leert de Noa krijgers kennen.
En Noa eiland. Le vraagt meteen naar de geschiedenis van het eiland en de krijgers.
maar de man wil er niet over praten.
Uiteindelijk komt Cheong erachter dat Lé het was die Noa eiland veraade.
Plot[]
En Cheong vindt dat Lé niet alleen Noa eiland veraade maar ook zijn vriendschap
en uiteindelijk daagt Lé Cheong uit tot een agnikai.
Zullen ze nog ooit vrienden worden?
Agnikai []
Lé is met een smoes weggekomen van Noa eiland en zit bij de vuurnatie in het bos samen met de bewustelooze Cheong elke keer al hij een beetje bij kwam sloeg Lé hem weer bewusteloos. Lé liep met een fles naar een meertje om even water te halen. Toen hij terug liep zag hij bij zijn tent Cheong zitten. Cheong ging dreigend voor Lé staan en het enige wat hij zei was: Waarom Lé, waarom. Lé keek eerst niet begrijpend naar Cheong maar wist daarna waar hij het over had. Je weet best dat ik mijn plaats als kapitein terug wil zo heb ik geen leven Cheong begrijp dat dan. Zei Lé. Ooh maar je had een mooi leven kunnen hebben als vriend had ik heus wel iets voor je geregeld. Maar nu ben je helaas niets meer dan een verader. En terwijl Cheong dat zei draaide hij zijn rug om en liep weg. Maar Lé werd overspoeld door woede en stuurde een vuurbal richting Cheong. Cheong bukte net optijdt en draaide zich om.
Ik daag je uit tot een agnikai! Schreeuwde Lé. Foute keus zei Cheong. En Lé begon verwoed allemaal kleine cirkels van vuur op Cheong af te vuren. Maar Cheong blokeerde ze gemakkelijk. Wat Lé nog bozer maakte. Le schoot drie vuurballen op Cheong af maar die ontweek ze. Het enige wat Cheong deed was ontwijken en blokeren iets wat hij had gelezen over de luchtnomaden. Terwijl Lé zich uitputte met allerlei aanvallen. En toen Lé zwaar stond te hijgen viel Cheong aan hij zorgde er met behulp van chiblokken voor dat Lé niks meer kon doen sneed hem met een mes net onder het oog. Waardoor Lé voor altijd een litteken kreeg. Cheong wist dat dat niet mocht bij een agnikai maar hij hield zijn schouders op dat zou Lé tenminste leren. En hij liep weg.
Het lot []
Lé staarde naar de vlammen van het kampvuur. Er waren drie weken voorbij gegaan sinds het gevecht.
Ik kan het nu wel vergeten dat ik weer mijn positie terug krijg. Dacht hij bitter. Het enige wat hij nog kon was wraak nemen. Ja wraak dat proefde goed, wraak op degene die alles van hem had afgepakt Azula. Maar een gevecht tegen Azula kon hij wel vergeten Azula was veel beter in vuursturen dan hem maar er begon een nieuw idee in hem te broeden. Lé rolde zich in zijn slaapzak en viel in slaap.
De zon scheen vel in zijn gezicht. Hij stond op rekte zich uit en liep richting het dorp om wat eten te kopen.
Hij keek naar wat er te koop was. Mag ik graag zeven worteltjes, een meloen en wat brood? vroeg Lé aan de mevrouw achter het kraampje. Ja dat wordt dan 15 zilveren muntstukken. Zei de mevrouw. Lé ben jij dat? vroeg iemand achter hem. De stem was zacht en vriendelijk en ergens herkende Lé de stem. Hij draaide zich om en daar stond Chiya.
Zijn jeugdliefde! Wat doe jij hier? vroeg Lé uiteindelijk. Ik ben ook verbannen door azula.Zei ze zacht. En ben toen gaan vluchten naar ba sing se. Maar lieve Chiya Ba sing se is helemaal niet veillig als de Dai li erachter komen dat wij van de vuurnatie zijn komt het niet goed. Zei Lé. Je kunt wel met mij mee gaan ik ga naar een andere plek in het aarderijk. Ja dat lijkt me geweldig. Zei Chiya. En voor de zoveelste keer vroeg Lé zich af wat zijn lot zou zijn. Zou hij sterven terwijl hij wraak wilde nemen op Azula of zou hij een gezin stichten met Chiya. Hij schrok van die gedachtegang maar schudde ze gefrustreerd weg.