Noordelijke Waterstam:
De Noorderstam is de grootste van alle stammen. Het is gelegen op de noordpool.
De grote stad word beschermd door grote, dikke muren van ijs. Dit is één van de redenen dat de Noordelijke Waterstam de 100 Jarige Oorlog overleefde. Maar deze muren zorgen ook voor iezolement van de buitenwereld voor iedereen die in de stad woont. De stam is enkel te berijken met de boot of rijdier dat kan zwemmen. De doorgang, een sluis word goed bewaakt door getalenteerde watermeesters. Als zij je toestemming geven wordt de sluis, doormiddel van watersturing geopend en treed je binnen in dit ijzige koninkrijk.
Je merkt dat het water van de zee gewoon door blijft lopen, echter wel
in kanaaltjes. Deze kanaaltjes zorgen er dan wel weer voor dat heel de stad verdeeld is in blokken waar huizen, winkels en soms tempels op staan. Ze worden verbonden met rijkelijk versierde bruggen.
Naar mate men dieper de stad in trekt merkt je meer vast 'land' op. Uiteindelijk kom je aan bij het grote plein. Daar krijgen de studenten les in watersturing. Meestal gebeuren deze lessen vlak voor de grote trap, de trap die je leid naar het paleis.
Als bij de Zuidelijke waterstam heeft hier ook een stamhoofd de macht. Zijn nakomelingen worden echter wel "prinses" of "prins" genoemt.
De Noorderstam heeft ook een goed uitgerust leger, het bevat dappere krijgers en getallenteerde watermeesters.
Traditie blijft ook een belangrijk punt in dit volk. Zo is 16 jaar voor een vrouw de huwbare leeftijd. De aanstaande schenkt haar een ketting met zelf ontworpen amulet als verlovings cadeau. Vroeger was het ook de regel dat enkel de mannen watersturing mochten leren en de vrouwen, meisjes werden verplicht naar de helings les gestuurd, deze regel is nu versoepelt.
Ten slotte was deze stam voor voeding volledig afhankelijk van de zee. Typische waterstam gerechten betreffen vaak octobus, zeewier en zeepruimen, krab of kreeft wordt gezien als delicatese.
(Deze mensen beschouw ik als een van de slimste! Het sluisen systeem werkte perfect. Ik repte me naar het plein om hun watersturings stijl te bestuderen, die is erg vloeiend en moet met emotie vertelde een meester. Ik kreeg meteen een donkerblauwe ponsjo en een warme, spierwitte sjaal. Dat vond ik er vriendelijk! Ik nam een kijke in de wapen kamer, hier trof ik veel speren en boemerangs aan. Ik verwachte me niet aan die boemerangs dus vroeg ik even om uitleg. Dit was een idee van ene Sokka, een vriend van Avatar Aang.)
Zuidelijke Waterstam: De Zuidelijke Waterstam was ooit een grote stad. Zij was echter de ergt getroffene na de Luchtnomaden van de 100 Jarige Oorlog. De Vuurnatie vernietige het grotste deel van deze stam. Ze namen ook alle watermeesters daar gevangen. Enkel een jong meisje onder ging dit lot niet door een leuge van haar moeder. Nu stonden de niet-stuurders er alleen voor. Ze probeerde de stam nog herop
te bouwen maar dit was echter moeilijk zonder watersturing. De mannen besloten mee gaan te vechten in de oorlog waardoor de vrouwen er alleen voor stonden. Nu is de Zuidelijke Waterstam er beter aan toe maar je ziet nog de sporen van de Vuurnatie, als een soort litteken. De zuidpool biedt wel een rijk asortiment aan dieren. Zo leven er tijgerzeehonden, pigüins en ijsbeerhonden. Die laatste was tot kort nog een bedrijging voor de zuiderstam. Korra, de huidige Avatar slaagde erin een te temen.
Deze stam staat bekend om hun zeepruim gerechten en overheerlijke zeewiernoedels. (Een geweldig volk! Hoewel je ziet dat er nog veel moet gebeuren aan de herop bouw zijn de mensen onophoudend gelukkig. Ik verbleef er in een iglo die vanbinnen van aarde gemaakt was, hier kan hun zusterstam nog wat van leren! Ik vroeg het stamhoofd naar de naam van het meisje dat als enige watermeester overbleef destijds. Dit bleek de vrouw van Aang te zijn, Katara. Het volk en de dieren leven in harmonie samen, de kinderen gaan vaak pingüinsleeën. Hieraan mocht ik ook deel nemen, weer een leuke ervaring erbij!)
Mistige Moeras Stam: Dit is de nieuwste stam van de Waterstam. Het is gelegen in het zuidwesten van het Aarderijk, in het Mistige Moeras.
Hoe deze groep waterstuurders daar terecht gekomen is weet niemand. Zij schijnden ook niet te weten dat er op de noord- en zuidpool ook stammen waren tot Avatar Aang een bezoek bracht.
Deze mensen zien er verwilderd uit en dragen niet veel meer als een lenden doek. Ze lijken ook geen echte, benoemde leider te hebben. Tijdens Avatar Aangs bezoek leek ene Hu een mogelijke leider, deze Hu is ook de
ontdekker van het plantsturen dat later in dit boek wordt uitgelegt.
Wel hebben ze een apparte stijl van watersturen ontwikkelt. De moeras stammelingen gebruiken meer rechte lijn technieken terwijl bij de pool kanten wordt vertelt dat je vloeiend moet bewegen.
(Na een lange reis kwam ik aan in dit vochtige moeras. Ik verloor mijn weg al snel en tot mijn verschrikking verscheen er een enorm liaan monster voor mijn neus, hier in zat Hu. Hu legde me uit dat dit gigantische moeras in feite één boom is met milioene vertakkingen. De mensen waren echter erg vriendelijk en gul. Ik kreeg een hut om in te slapen zoals iedereen, echte luxe was het niet maar dat vond ik niet erg. Ik ging mee op een jacht trip om hun manier van sturen te bestuderen en neer te pennen. Vele van hen hadden nog nooit een boek gezien. Ook ging ik op wandel met Hu en voelde hem aan de tand over plantsturing. Dit was een erg leuke, fasineerende belefenis!')